Ünlü ve eski bir Avrupa kentine gitmiştim. Rehberimde, kentin tepesinde yer alan ormanda travestilerin işe çıktığı yazıyordu. Bu, bir tavsiye değil daha çok gece tehlikeli olabilecek bir bölgeye dikkat çeken bir yazıydı. Rehberin birçok okuyucusu için bir uyarı olabilirdi ama ilgimi çektiği için bana yardımı dokundu.
Akşam saat on gibi otelden ayrıldım. Mart’ın ilk günleriydi, bu yüzden hava serin ama dondurucu değildi. Metroya bindim, ormana ulaştım ve bir turist olarak görevimi yerine getirdim. Ormanı ikiye bölüp şehrin dışına, banliyölere kadar uzanan bir yol vardı. Birkaç küçük araba, Avrupa marka arabalara özgü sarı farlarıyla hızlıca gelip geçiyordu. Bazıları, şehir ışıkları olmadığı için oldukça karanlık kalan yolda park etmişti.
Yol yanındaki patika ise çamurluydu. Patika boyunca yürüdüm ve önümde, belli bir mesafe ileride yalnızca bir adam vardı. Yolda ise yalnızca iki travesti bekliyordu ki hayal kırıklığına uğramıştım. Daha çok olacaklarını düşündüm. Onları geçtim, güzel değillerdi. Önümdeki adam her nasılsa gizemli bir şekilde ortadan kaybolmuştu. Ben de yürümeye devam ettim. Sonra ormana dalan patikaya geldim. Yol gösterecek kadar ay ışığı ve yıldızlar vardı. 10 metre kadar yürüdüm. Adamlar dolanıyor, ağaçların arasında geziniyor, gidecekleri bir yer varmış gibi çamurlu patikada bir aşağı bir yukarı yürüyorlar.
Bazıları karanlıkta ağaçlara saklanarak hareketsiz bekliyordu fakat gökyüzünden yansıyan gümüşi parlaklık altında cüsselerini, vücutlarının şekillerini seçebiliyordum. Adamlar, sıkıntı verici bu bekleme ve dikizleme oyununu oynuyorlardı. Dünyanın bütün ormanlarında ve parklarındaki bu oyunu bilirim. Sabır gerekir. Bir adam diğerinin yaklaşması için ağaca dayalı bekler. Bekleyenler vardır, bir de hareket edenler ve herkes sinsi, zararlı, rahatsız bir haldedir gerçekten de. Sanırım, istenmeyeceğinden korktuğu için. Hiçbir şeyin olduğunu da görmemişimdir; ne bir adamın diğerinin önünde diz çökerken ne de arkasına geçtiğini. Ama bir şey olmalı, bunun gibi ormanlık alanlar her zaman doludur. Millet bir şey olmasa gelmezdi herhalde.
Biraz daha yürüdüm, cesaretimi test etmek adına, ormanın derinliklerine ilerleyerek, bir parça seks göreyim diye ama beraber olan kimseyi görmedim. Adamlar ormandaki görevlerini, avlanmalarını yerine getirmeye devam ediyorlardı. Ben de, başıma bir şey gelmesine izin vermeliyim diye düşündüm fakat bu oyunu nasıl oynayacağımı bir türlü bilemedim. Birine sormayı çok isterdim ama bu ormanda kimse konuşmuyor. Sanırım bu da, yalnızca içten gelen bir kabiliyettir. Sonuçta tam olarak anlamadığım bu oyundan korkmuştum ve cesaretimi kaybedip geriye, yola doğru yürümeye başladım.
Akşam saat on gibi otelden ayrıldım. Mart’ın ilk günleriydi, bu yüzden hava serin ama dondurucu değildi. Metroya bindim, ormana ulaştım ve bir turist olarak görevimi yerine getirdim. Ormanı ikiye bölüp şehrin dışına, banliyölere kadar uzanan bir yol vardı. Birkaç küçük araba, Avrupa marka arabalara özgü sarı farlarıyla hızlıca gelip geçiyordu. Bazıları, şehir ışıkları olmadığı için oldukça karanlık kalan yolda park etmişti.
Yol yanındaki patika ise çamurluydu. Patika boyunca yürüdüm ve önümde, belli bir mesafe ileride yalnızca bir adam vardı. Yolda ise yalnızca iki travesti bekliyordu ki hayal kırıklığına uğramıştım. Daha çok olacaklarını düşündüm. Onları geçtim, güzel değillerdi. Önümdeki adam her nasılsa gizemli bir şekilde ortadan kaybolmuştu. Ben de yürümeye devam ettim. Sonra ormana dalan patikaya geldim. Yol gösterecek kadar ay ışığı ve yıldızlar vardı. 10 metre kadar yürüdüm. Adamlar dolanıyor, ağaçların arasında geziniyor, gidecekleri bir yer varmış gibi çamurlu patikada bir aşağı bir yukarı yürüyorlar.
Bazıları karanlıkta ağaçlara saklanarak hareketsiz bekliyordu fakat gökyüzünden yansıyan gümüşi parlaklık altında cüsselerini, vücutlarının şekillerini seçebiliyordum. Adamlar, sıkıntı verici bu bekleme ve dikizleme oyununu oynuyorlardı. Dünyanın bütün ormanlarında ve parklarındaki bu oyunu bilirim. Sabır gerekir. Bir adam diğerinin yaklaşması için ağaca dayalı bekler. Bekleyenler vardır, bir de hareket edenler ve herkes sinsi, zararlı, rahatsız bir haldedir gerçekten de. Sanırım, istenmeyeceğinden korktuğu için. Hiçbir şeyin olduğunu da görmemişimdir; ne bir adamın diğerinin önünde diz çökerken ne de arkasına geçtiğini. Ama bir şey olmalı, bunun gibi ormanlık alanlar her zaman doludur. Millet bir şey olmasa gelmezdi herhalde.
Biraz daha yürüdüm, cesaretimi test etmek adına, ormanın derinliklerine ilerleyerek, bir parça seks göreyim diye ama beraber olan kimseyi görmedim. Adamlar ormandaki görevlerini, avlanmalarını yerine getirmeye devam ediyorlardı. Ben de, başıma bir şey gelmesine izin vermeliyim diye düşündüm fakat bu oyunu nasıl oynayacağımı bir türlü bilemedim. Birine sormayı çok isterdim ama bu ormanda kimse konuşmuyor. Sanırım bu da, yalnızca içten gelen bir kabiliyettir. Sonuçta tam olarak anlamadığım bu oyundan korkmuştum ve cesaretimi kaybedip geriye, yola doğru yürümeye başladım.
---devamı geliyor---
